Pergi ke OU memakai seluar trek lusuh, baju bintik-bintik kelabu dana, cardigan tak basuh 28473 tahun dan kasut orang-orang tua kepunyaan Emak kerana pada mulanya menganggap hanya perlu turun membeli mee goreng di kedai mamak tetapi rupanya harus turun di OU untuk membeli roti kegemaran Ayah di Delifrance pula.
Orang pandang aku macam hina gila -_- Dahlah semueorang pun pegi OU dressup siket punye aa kan. OU la kate. Macamana aku nak bagitau orang ramai yang OU tu macam kedai runcit je pade aku? Hhahagaagga. Yelah, I grew up around OU. I watched the first building being built *beams* OU was like a second home to me. But that was when I was still living in TTDI la.
When I moved to Bandar Utama a few years back, OU practically became our source of kedai runcit. Sebab BU cincila takde kedai runcit berdekatan. So kalau habis bawang ke serai ke ape, pergi OU la beli. HAHAHAGAHGAHGA. Tapi sejak pindah Kota Damansara ni dah tak beli barangan runcit dekat OU dah. Bersepah kot kedai runcit area ni. Delifrance pun ade, tapi sayangnye delifrance tu macam cafe untuk orang lepak-lepak dan takde jual roti buku kegemaran ayah tu. So terpaksalah occasionally pergi OU untuk membeli roti buku kegemaran Ayah tersayang ♥
SAYA SAYANG BAPA SAYA! Bye.
4 comments:
how sweet...
eheheheheheh i am a sweet daughter(?)
Haha i pun selalu kena macam tu doh, dress down gila then pegi tempat hebat (???) dress up gila then pegi tempat lopek =.= pastu salahkan mak bapak sebab bila tanya "nak pegi mana?" diorang jawab "jangan banyak tanya.ikut je" / "taktahu lagi"
grrrr padan muka sape suh suka selekeh ngahaha
HAAH DOW MAK BAPAK SANGAT SUKA BERSIKAP BEGITUUU. nanti kalau dressup tengok-tengok pegi pasa tani ke ape pulak an -_-
Post a Comment